In het vorige deel hebben wij gekeken naar de Centrale Processor, de Grafische Processor, het RAM en hoe data wordt opgeslagen.
Echter kwamen wij er ook achter dat er nog wat dingen misten.
Omdat het voor mij tijd is voor de volgende stap, zal dit de laatste les worden die ik hier bij het Meegazine geef.
Dames, heren en alles daartussen of voorbij: Ik ben Aroop Roelofs en in dit laatste artikel gaan wij kijken naar de laatste organen van de computer.
Zuster, schroevendraaier alstublieft.

Een computer doet helaas niks zonder elektriciteit, althans, die van mij helaas niet.
Elektriciteit is het bloed van de computer en net als dat wij niet lang zullen werken zonder bloed, zal een computer niet lang werken zonder elektriciteit.
Daarom maken wij gebruik van de “Power Supply Unit”, ook wel de “voeding” genoemd.
Dit is het kloppend hart van de computer, die het bloed laat rondstromen.

De taak van de voeding is het omzetten van de stroom uit het stopcontact naar de stroom die gebruikt kan worden door onze computer.
Het verlaagt de spanning van 230 volt uit het stopcontact naar 12 volt, 5 volt en 3.3 volt voor de computer zodat deze niet beschadigd raakt.
Ook heeft de voeding een aantal beschermende functies, zoals zorgen dat stroompieken zoals een blikseminslag of een kortsluiting de onderdelen niet beschadigen.

Het is een zeer belangrijk onderdeel en een verkeerde keuze kan zomaar betekenen dat je hele computer onbruikbaar wordt.

Je moederbord is tot slot het onderdeel wat alles zal laten samenkomen en met elkaar verbindt.
Het heeft wegen voor stroom en data om rond te bewegen en geeft ook structuur aan het geheel.
Moederborden zijn vergelijkbaar met onze ruggengraat.
Elk moederbord heeft een zogenaamde “chipset”, letterlijk een set van chips, die extra functionaliteit kunnen geven aan de computer.
Denk bijvoorbeeld aan USB poorten, meer opslag poorten, betere netwerkmogelijkheden of zelfs betere geluidsmogelijkheden.

Jaren geleden was een moederbord nog een hele complexe keuze, want het kon de prestaties en functionaliteit van een computer heel erg beïnvloeden.
Soms kon het zelfs betekenen dat bepaalde onderdelen helemaal niet werkten.
Tegenwoordig valt het allemaal reuze mee en is het vaak een kwestie van “als het past, dan werkt het”.
Het gaat tegenwoordig vooral om hoe de computer eruit ziet en kleine functionaliteiten die net wat anders kunnen zijn.
De kwaliteit kan nog variëren natuurlijk, al is dat ook steeds minder bijzonder met hoe de techniek vooruit is gekomen.

We hebben nu alle belangrijke organen van een computer bekeken, en weten we grofweg hoe deze werken.
Computers zijn hele complexe apparaten, maar globaal gezien valt het best mee.
Iedereen zou er, met wat tijd en goed kijken, een kunnen bouwen.

Zoals eerder gezegd, was dit mijn laatste les hier voor het Meegazine.
Ik hoop dat jullie er veel van hebben opgestoken, en vooral dat het jullie nieuwsgierig heeft gemaakt.
Aarzel niet, ga op ontdekking, maak een computer open, kijk of je de onderdelen kan herkennen…​ Er is nog een hele wereld te ontdekken!
En wie weet, krijg ik in de toekomst een les van jullie!

Ondertekend,

DigiDokter

Benieuwd naar de artikelen die de redactieleden van het Meegazine eerder hebben geschreven? Ons archief puilt uit van interessante artikelen die ook zeker het lezen waard zijn.