Aangezien veel EEGA-gangers games spelen, had ik het idee om een review uit te zetten voor een van mijn recentelijke favorieten. Hopelijk snappen onze begeleiders dan beter waarom wij hier zo van genieten. Spoiler alert is wel in effect trouwens.

Fire Emblem Engage is de zeventiende game in de Fire Emblem serie, ontwikkeld door Intelligent Systems (IntSys of IS). Engage begon als een Fire Emblem jubileum game, maar werd uitgesteld door de coronapandemie. Voor u ga ik het verhaal, de personages, de gameplay, de uitbreidingen en wat verder nog ter tafel komen, reviewen.

Het verhaal is simpel gezegd cheesy (maar op een goede manier). Het heeft zijn verdrietige en donkere momenten, maar aan het einde hou je wel een overwinningsgevoel over. Het is misschien een cliché “de-kracht-van-vriendschap” type verhaal, maar omdat het een game is die de hele franchise moet vieren, kan ik het door de vingers zien. De eerste paar hoofdstukken geven je een goed idee van hoe de wereld in elkaar steekt. Het grootste stuk, van het midden, bouwt daar goed op voort. Aan het einde sluit het verhaal mooi af met een Avengers style climax. Kersje op de taart is het “Power Rangers”-achtige eindshot van de hoofdpersoon en voormalige hoofdpersonen van voorgaande games.

Het verhaal volgt de basis Fire Emblem formule. De held heeft een oorlog te vechten tussen meerdere landen en moet uiteindelijk een kwaadaardige draak verslaan.

De game is vergelijkbaar met Stratego. Alleen vraagt het veel meer inzicht in strategie. Je hebt twee legers die tegen elkaar moeten vechten. Over het algemeen wint het ene leger pas als het andere leger helemaal is weggevaagd of als het zijn opperbevelhebber verliest. Hier en daar zijn de missies ook wat anders, zoals het vernietigen van een bepaald object of juist het verdedigen van bepaalde locaties op het slagveld. Eerst verzet de speler zijn/haar leger, dan verzet de computer zijn leger. Zo ga je door tot Alear (de hoofdpersoon) dood gaat of het vijandige leger is verslagen.

In de klassieke speelstijl van Fire Emblem is elke soldaat die je verliest, permanent dood. Dus is het best mogelijk om aan het einde van het spel maar drie beschikbare vechters te hebben. Gelukkig is er ook een Casual speelstijl, waarin verslagen vechters terugtrekken en in het volgende hoofdstuk weer te gebruiken zijn.

De gameplay gaat terug naar de roots van Fire Emblem, waardoor het een plezierige, maar toch uitdagende ervaring is.

Bijvoorbeeld: recentelijke voorgangers stoppen simpelweg een paar Lance Armor op één plek en zeggen klaar is Kees, waardoor je als speler niet echt hoeft na te denken en je met een stel Mage de klus klaart. Engage daarentegen straft je ervoor om een steen-papier-schaar aanpak te gebruiken. Dit door middel van een Paladin die makkelijk je Mage kan doden, terwijl een Cleric met een “Entrap” staf een “Armorslayer” gebruikende soldaat uit positie kan halen.

De gimmick van deze game zijn zogenoemde “Emblems”. Emblems zijn geesten van hoofdpersonen uit vorige Fire Emblem games, gebonden aan ringen (of armbanden). De dragers van deze ringen kunnen dan wapens en vaardigheden van het desbetreffende personage gebruiken. Marth, de posterboy van de franchise, geeft de drager van zijn ring bijvoorbeeld toegang tot drie zwaarden: Rapier, Mercurius en Falchion. Je hoeft zelf niet in een zwaardgebruikende klasse te zitten om deze Emblem-wapens te gebruiken.

Mijn grootste kritiek naar de game is de hoeveelheid versterkingen die de vijand krijgt. Ja, het ontmoedigt je om sloom te spelen, maar tegelijkertijd straft het je voor een voorzichtige strategie. Fog of War is trouwens nog steeds een verschrikkelijk grote irritatiebron.

De cast is klein, maar fijn. Kleurrijk en compact. De speelbare personages zijn geweldig geschreven en voelen aan als echte mensen (alhoewel Bunet een uitzondering is op dat gebied). Er zijn ook weinig eenmalige Bazen om tegen te vechten. Het zijn er maar zeven, of zes aangezien je Abyme twee keer vecht. Engage gebruikt liever meerdere van de hoofdvijanden, zoals Griss als bazen van een hoofdstuk.
Met eervolle vermeldingen naar: Alcryst, Engage-variatie van Anna en Pandreo. Anna, als je de tijd neemt om haar goed te trainen, is ze een geweldige geld-printer. Je hoeft haar alleen maar te promoten naar een Wolf Knight of High Priest en het geld valt sneller in je handen dan je “Jackpot” kan zeggen.

Alcryst, alhoewel niet speciaal sterk, schiet vaak een “critical hit” en activeert zijn persoonlijke skill Luna twee keer zoveel. Hierdoor verdriedubbelt hij de schade die hij doet of negeert hij 50% van een vijand zijn verdediging (voor fysieke aanvallen) of weerstand (voor magische aanvallen).

Pandreo is ronduit de beste gebruiker van magie in de game zonder DLC. Dit door zijn ongewoon hoge “build,” waarmee hij het sterkste spreukenboek, genaamd Nova, betrouwbaar kan gebruiken. Naast dat hij er heel accuraat mee is, kan hij er zelfs mee dubbelen; vanwege het ingebouwde “brave-effect” kan hij dus vier keer aanvallen met Nova.

Persoonlijk ben ik ook fan van Fogado, Boucheron en Timerra.

De DLC is een leuke afwisseling. Het verhaal is uniek, alhoewel de vastgezette levels en inventarissen van je soldaten lichtelijk irritant zijn. Daarnaast zijn de vijf extra personages, die je krijgt voor het afronden van de DLC, een beetje overpowered vergeleken met anderen die je al in het gewone verhaal hebt gerekruteerd. Per missie heb je ook gemiddeld twaalf plaatsen voor je eigen soldaten. Het is dus niet echt goed nieuws dat één van je favoriete personages gewoon overbodig is vanwege een DLC personage. Persoonlijk speel ik liever met personages die ik leuk vind dan met de meta-keuzes.

Jammer genoeg geeft de DLC niet iets waarmee je je bankzitters kunt trainen en de twee nieuwe klassen zijn ook niks om naar huis over te schrijven. Enchanter kan handig zijn met het versterken van je zwakkere soldaten, waardoor ze wat kills in hun eentje kunnen krijgen, maar dat maakt het grinden nog niet veel makkelijker. Ondertussen voelt Mage Cannoneer nauwelijks als iets bruikbaars, want meestal missen ze hun aanvallen en de speciale aanval “Let Fly” is bijna nutteloos als er geen stilstaande doelwitten zijn.

De zeven nieuwe Emblems zijn de grootste bron van plezier. Veronica laat je een naamloze extra soldaat oproepen die als menselijk schild of tijdelijke versterking gebruikt kan worden. En soms krijg je zelfs een andere Emblem in plaats van een naamloze geest.

Simon

Benieuwd naar de artikelen die de redactieleden van het Meegazine eerder hebben geschreven? Ons archief puilt uit van interessante artikelen die ook zeker het lezen waard zijn.