EDITIE NR.1
2021
Een natuurlijke keuze
Een beroepskeuze is misschien een angstaanjagend woord voor nieuwe deelnemers van EEGA Plus. Vooral voor de deelnemers die nog totaal geen idee hebben welke richting ze op willen gaan; een hoop beroepskeuzetesten doen én allerlei vragen beantwoorden. Iedere mogelijke ‘dit is het!’ maakt je net niet enthousiast genoeg om er echt voor te willen gaan. Dit was in ieder geval bij mij het geval. Uiteindelijk zul je toch iets moeten kiezen. Hoe doe je dit wanneer je er simpelweg niet uitkomt? Ik vertel je hoe ik dat heb gedaan.
Een lastige keuze
Voordat ik begon met mijn Traject naar Werk bij EEGA Plus had ik al moeite met het zoeken naar een leuke opleiding die goed bij mij past. Ik heb me verdiept in een hele hoop opleidingen voordat ik de keuze heb gemaakt om de opleiding Laborant te gaan volgen. Ik vond dit een boeiende opleiding en was erg tevreden met mijn keuze. Helaas heb ik deze niet kunnen afmaken en stond ik wederom voor dezelfde lastige keuze. Ik heb een aantal dingen geprobeerd, maar helaas kwam ik daar ook niet verder mee. Uiteindelijk ben ik bij EEGA Plus terecht gekomen waar ze mij konden helpen met het opnieuw maken van deze onmogelijk lijkende keuze.
Groen toch maar niet doen…
Nadat er een hoop stoom uit mijn oren kwam van het vele nadenken, heb ik de knoop doorgehakt en heb ik voor de richting ‘groen’ gekozen. Lekker buiten zijn in de natuur: “laten we dat eens proberen”. Ik heb eerst stage intern gelopen en vervolgens bij een extern bedrijf in Enschede. Gedurende deze stages werd het me langzaam helder dat dit absoluut geen richting voor mij was. Ik had geen plezier en interesse in de werkzaamheden en kwam er vooral tijdens mijn externe stage achter dat ik ook helemaal niet tussen de mensen van het groen pas. Het wemelt er van de boerenjongens, alles wat ik niet ben en andersom. Ik voelde me in dit milieu veel introverter dan ik eigenlijk ben. Ik voelde me niet meer Dennis Dijkema…
De knoop doorhakken
Groen was het dus niet voor mij, maar wat nu? Ik was al wel een tijdje bezig in het groen en wist niet of ik nu nog zomaar van richting kon veranderen. Om eerlijk te zijn, had ik ook nog totaal geen idee wat ik zou willen doen als ik zou stoppen in de tuin, maar ik werd hier niet gelukkiger van. Ik gaf bij mijn coaches aan dat ik van richting wilde veranderen. De derde terugkeer van die o zo gevreesde beroepskeuze kwam daarna wel weer. “Drie keer is scheepsrecht”, zeggen ze weleens toch? Laten we erop vertrouwen…
Zoek en gij zult vinden!
Het was wederom zoeken geblazen. Mezelf verdiepen in zoveel mogelijk verschillende richtingen, zodat mijn keuze nu wél juist zou zijn. De richting als mediavormgever kwam nog even aan bod. Omdat ik nog zo twijfelde wilde ik graag iets met veel afwisseling, want in mijn werk vind ik afwisseling erg leuk. Toen ik dit aangaf kwam mijn Opleidingscoach met het idee om me in de richting facilitair te verdiepen. Facilitair was een richting waar ik zelf nooit over heb nagedacht en ik wist ook niet echt wat het inhield. Het is in ieder geval een brede richting met veel verschillende werkzaamheden, dit wekte mijn interesse. Het was inderdaad enorm breed en afwisselend. Zo breed zelfs dat ik nog steeds moeite heb om mensen uit te leggen wat het nu precies inhoudt. Met groen was dit nooit een probleem geweest: “n betje beun in de struuk’n!” Ik zocht naar vacatures en iedere facilitaire functie die ik vond zag er totaal anders uit: van conciërge op een school tot hippe partyplanner.
De draad weer oppikken
Ik ben op zoek gegaan naar stages, maar door een plotselinge planetaire infectie werd dat wat lastiger dan gepland. Maar met hulp van mijn Werkcoach kon ik aan een stage komen bij de Gasfabriek en bij De Kantine. Ik begon met het uitvoeren van schoonmaakklussen en incidentele klussen, wat langzaam werd aangevuld met meer technische en horeca gerichte taken. Sinds kort loop ik ook stage in het gemeentehuis in Hengelo. Hier loop ik met de bodes mee, die allerlei afwisselende taken uitvoeren zoals; post rondbrengen, ruimtes voorbereiden voor bijeenkomsten, bouwtekeningen en papieren kopiëren, technische klussen uitvoeren of het uitbesteden hiervan regelen, mail beantwoorden en soms ook bruidsparen begeleiden wanneer er een bruiloft plaatsvindt in het gemeentehuis.
Eind goed al goed
Ik heb geleerd dat, hoewel het kan voelen alsof je nooit iets zult vinden wat echt bij jou past, dit met de nodige ‘trial-and-error’ nog steeds mogelijk kan zijn. Het is dus niet altijd nodig om je neer te leggen bij een richting die je eigenlijk helemaal niet leuk vindt!
Dennis Dijkema
Redacteur Meegazine en deelnemer Traject naar Werk
In 2013 is het allereerste Meegazine gelanceerd. De redactie van het Meegazine bestaat uit jongeren die een Traject naar Werk bij EEGA Plus volgen. Ze schrijven over thema’s zoals talent, persoonlijke ontwikkeling, werk, stage en vrije tijd. Waarbij ze kennis, tips en eigen ervaringen delen. Het is ontstaan als een project met een educatief doel waar de redactieleden de ruimte krijgen om artikelen te schrijven én aan hun persoonlijke doelen te werken. Het Meegazine verschijnt 4x per jaar en elke editie heeft een eigen thema.
OVERIGE
ARTIKELEN
Na vier jaar kwam hij eindelijk uit het keukenkastje.
Het zelfgemaakte slot werd van het kastje afgebroken. Hij was gevonden na al die jaren dat hij vermist was.
De humor van horror
Hoe komt het dat mensen plezier halen uit het horrorgenre? Het kraken van botten, het vloeien van bloed of misschien gewoon de vraag “hoe” of “waarom”, het horrorgenre heeft voor ieder wat wils. Lees er hier een hele blog over.
MEEGAZINE
ARCHIEF
Benieuwd naar de artikelen die de redactieleden van het Meegazine eerder hebben geschreven? Ons archief puilt uit van interessante artikelen die ook zeker het lezen waard zijn.