BLOGBERICHTEN
2025
De sprookjes achter de Disney films 1937-1950 (1)
Door: Lara Westerink
Iedereen kent wel de Disney films. Die vrolijke, leuke, altijd goed aflopende verhalen over allemaal sprookjes.
Alleen zijn die verhalen niet allemaal zo leuk als Disney laat lijken. De echte sprookjes zijn vaak gruwelijk en lopen niet altijd goed af.
Deed de boze koningin, maar één poging om Sneeuwwitje te doden? Wordt Pinokkio wel een echte jongen? Laten de stiefzusters het er zo makkelijk bij zitten als ze het muiltje niet passen?
Allemaal vragen die de echte sprookjes beantwoorden.
In deze reeks gaan we steeds een paar films bij langs en ontdekken we de sprookjes achter die films. In dit deel bekijken we films tussen 1937-1950: Sneeuwwitje, Pinokkio en Assepoester.
Dus pak er wat popcorn bij en ontdek de sprookjes achter de Disney films!
Waarschuwing, deze sprookjes zijn niet voor kinderen!
Sneeuwwitje
Er was eens een koningin. Ze zat te naaien bij een raam met ebbenhouten kozijnen. Op een gegeven moment prikte ze zich in haar vinger (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.). De druppels bloed vielen van de vensterbank af in de sneeuw (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.). Toen wenste ze dat ze een dochtertje zou krijgen met een huid zo wit als sneeuw, haar zo zwart als ebbenhout en lippen zo rood als bloed.
Een tijdje later kreeg ze zo’n dochtertje, helaas stierf de koningin hierbij (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.) (Hoffman, z.d.).
De boze koningin
De koning vond dat Sneeuwwitje een nieuwe moeder nodig had, dus trouwde hij al snel. Deze vrouw was prachtig, maar ook gemeen (Hoffman, z.d.) (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.). Ze bezat een toverspiegel en elke dag vroeg ze aan de spiegel:’ Spiegeltje, spiegeltje aan de wand. Wie is de mooiste in dit land?’ De spiegel antwoordde dan dat zij het mooiste was (Mourik, 1983) (Hoffman, z.d.). Sneeuwwitje groeide op en werd een beeldschoon meisje. Toen ze zeven was, was ze zo beeldschoon dat de toverspiegel van de koningin antwoordde dat Sneeuwwitje mooier was dan de koningin.
Het bos in
De koningin was hier zo boos omdat ze de jager bij zich riep. Ze beval hem Sneeuwwitje mee te nemen naar het bos en haar daar te doden. Als bewijs moest hij haar hart meenemen.
Hij deed wat de koningin zei, maar kon Sneeuwwitje niet doden. Hij beval haar te vluchten (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.). Hij doodde een beer en de koningin at het hart op (Grimm, z.d.).
Het huisje
Sneeuwwitje dwaalde door het bos. Aan het eind van de middag kwam ze bij een huisje. Er was niemand thuis. Ze had zo’n honger dat ze wat van alle zeven bordjes at. Toen probeerde ze de zeven bedjes en viel in het laatste in slaap. In de avond kwamen de bewoners, zeven dwergen, thuis van hun werk uit de mijn. Ze zagen dat er van hun eten was gegeten. Toen zagen ze dat er in het zevende bed een meisje lag (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.) (Hoffman, z.d.). Ze vonden haar zo mooi dat ze haar lieten slapen. De zevende dwerg sliep in de bedjes van de andere dwergen, elk uur in een ander bed. Die volgende ochtend, toen ze wakker werd, zag ze de bewoners. Ze vertelde haar verhaal. Ze mocht blijven als ze het huisje op orde hield. Ze moest alleen voor niemand opendoen, want het kon de koningin zijn (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.).
Het lint
De boze koningin dacht dat ze de mooiste was, maar ging toch weer voor de spiegel staan. De spiegel antwoordde echter dat Sneeuwwitje, bij de zeven dwergen, het mooist was (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.) (Hoffman, z.d.). Ze besloot vermomd als koopvrouw naar het huisje te gaan. Daar bood ze Sneeuwwitje mooie veters aan. Sneeuwwitje was zich van geen kwaad bewust en deed open. De koningin deed de veter te strak om waardoor Sneeuwwitje geen lucht meer kreeg en neerviel. Gelukkig kwamen de dwergen even later thuis. Ze zagen Sneeuwwitje liggen en knipten het lint los. Sneeuwwitje kreeg weer lucht en werd wakker. Ze lieten haar weer beloven de deur niet open te doen voor vreemden.
De kam
De koningin ging thuis echter weer voor de spiegel staan en hoorde weer dat Sneeuwwitje de mooiste was. Toen deed ze gif op een kam en ging als een andere koopvrouw naar het huisje. Sneeuwwitje vond de kammen zo mooi dat ze weer open deed. De koningin stak een kam in haar haar en ze viel neer. De dwergen kwamen gelukkig weer op tijd thuis. Ze haalden de kam uit haar haar en lieten haar weer beloven niet open te doen voor vreemden (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.).
De appel
Thuis keek de koningin weer in haar spiegel en kreeg ze weer hetzelfde antwoord. Ze bedacht onmiddellijk een nieuw plan (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.)(Mourik, 1983). Ze maakte een giftige appel met een witte en rode kant. Ze vermomde zich weer als een andere koopvrouw en ging naar het huisje. Daar aangekomen bood ze Sneeuwwitje een appel aan. Sneeuwwitje weigerde, want de dwergen hadden haar verboden vreemdelingen binnen te laten. Toen beet ze echter van de witte kant, die niet vergiftigd was. Sneeuwwitje vond de appel toen zo aantrekkelijk dat ze hem aannam. Ze beet in de rode kant en viel neer. Nu wist de koningin zeker dat ze de mooiste was (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.).
De kist
Die avond kwamen de dwergen thuis. Helaas konden ze nu niets doen. Ze dachten dat Sneeuwwitje echt dood was, maar ze vonden haar te mooi om te begraven. Ze legden haar in een glazen kist (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.) (Mourik, Sneeuwwitje en anders Sprookjes en Vertellingen, 1983). Op een dag kwam een prins voorbij (Mourik, 1983) (Grimm, z.d.). Hij vond het meisje zo mooi, dat hij verliefd op haar werd. Hij wou de kist meenemen en uiteindelijk mocht dat (Grimm, z.d.) (Hoffman, z.d.). Zijn dienaren droegen de kist, maar struikelden na een tijdje over een boomstronk. Met die schok viel de appel uit Sneeuwwitjes mond en werd ze wakker (Grimm, z.d.). De prins vroeg haar ten huwelijk en ze zei ja (Grimm, z.d.) (Mourik, 1983) (Hoffman, z.d.).
De bruiloft
De koningin kreeg ook een uitnodiging voor de bruiloft en ze ging (Hoffman, z.d.) (Grimm, z.d.). Toen ze daar aankwam was ze zo boos, maar werd toen gestraft. Ze kreeg hete ijzeren schoentjes aan en moest dansen voor de gasten tot ze dood neerviel (Grimm, z.d.). Einde!
Conclusie
Uit dit verhaal valt te concluderen dat Disney het verhaal heeft ingekort. De koningin komt in de film maar één keer langs om Sneeuwwitje te doden en in het verhaal meerdere keren. Daarnaast is Sneeuwwitje ook wat liever gemaakt in de film, ze doodde de koningin namelijk niet zelf door haar op hete schoentjes te laten dansen. In de film doodt de koningin zichzelf. Kortom de film is wat ingekort en Sneeuwwitje doodt de koningin niet, ze doodt zichzelf.
Bibliografie
Grimm, J. e. (z.d.). Grimm’s Unfiltered Fairy Tales: The Archival Horror Edition. (A. Nemirov, Red., & E. T. Edwardes, Vert.)
Hoffman, M. (z.d.). Mijn mooiste Sprookjesboek. Aartselaar: Zuidnederlandse Uitgeverij N.V.
Mourik, C. v. (1983). Sneeuwwitje en anders Sprookjes en Vertellingen. Milaan: Lekturama.
OVERIGE
ARTIKELEN
De sprookjes achter de Disney films 1937-1950 (1)
Iedereen kent wel de Disney films. Die vrolijke, leuke, altijd goed aflopende verhalen over allemaal sprookjes. Alleen zijn die verhalen niet allemaal zo leuk als Disney laat lijken. De echte sprookjes zijn vaak gruwelijk en lopen niet altijd goed af.
Fouten in de Disney film Hercules
Iedereen kent de Disney films wel. De meeste van die films zijn geïnspireerd op sprookjes, mythes en legendes. Alleen zijn die verhalen vaak niet volledig correct overgenomen in de Disney film. Zo trouwde de kleine Zeemeermin in het sprookjes helemaal niet met haar prins, maar veranderde ze in schuim op…
MEEGAZINE
ARCHIEF
Benieuwd naar de artikelen die de redactieleden van het Meegazine eerder hebben geschreven? Ons archief puilt uit van interessante artikelen die ook zeker het lezen waard zijn.